De Efteling, februari 2016
90%
Na de winterpauze werd het weer eens tijd om een pretpark te bezoeken, en de Efteling is daar ideaal voor. Het is één van de enige pretparken hier in de buurt dat open is in de eerste maanden van het jaar en dus trokken we deze krokusvakantie naar Kaatsheuvel!
De Efteling heeft als thema natuurlijk sprookjes en legendes, en dat is dan ook allemaal uitstekend uitgewerkt. De wachtrijen en de attracties zelf zitten vol details, en dat maakt het allemaal nog wat leuker.
En je bent het park nog niet binnen of je komt al een eerste sprookje tegen: het Huis van de Vijf Zintuigen of het ingangsgebouw.
De Efteling heeft als thema natuurlijk sprookjes en legendes, en dat is dan ook allemaal uitstekend uitgewerkt. De wachtrijen en de attracties zelf zitten vol details, en dat maakt het allemaal nog wat leuker.
En je bent het park nog niet binnen of je komt al een eerste sprookje tegen: het Huis van de Vijf Zintuigen of het ingangsgebouw.
Kenmerkend voor dit huis zijn de vijf punten die gevormd worden door het rieten dak. En je raadt het al- die verwijzen elk naar één van de vijf zintuigen. Het verhaal dat hierbij hoort gaat kort samengevat over vijf koningszonen die elk één bijzonder ontwikkeld zintuig hebben, en samen vormen ze zo een groep die sterk genoeg is om over het land te kunnen regeren. Ironisch genoeg is het huis eerst gebouwd en heeft de Efteling er later een sprookje over laten schrijven- moet je kunnen als pretpark.
Het kan in de Efteling erg druk zijn en dan is het aan te raden om meteen koers te zetten naar Ruigrijk, waar de meeste grote attracties staan. In de krokusvakantie is het hier echter vrij rustig en dus besloten we min of meer in een cirkel door het park te lopen. Dat bracht ons dan bij het eerste themagebied van de vier: Marerijk.
Het belangrijkste onderdeel van het Marerijk is natuurlijk het Sprookjesbos, waar de Efteling ooit mee begonnen is. Maar daar verspil je redelijk wat tijd mee en wij zijn tenslotte gekomen om attracties te doen, dus liepen we via de grote laan "Pardoes Promenade" in een boog om het Sprookjesbos heen.
De eerste echte attractie die we tegenkwamen is een antiek stoomcarrousel.
De eerste echte attractie die we tegenkwamen is een antiek stoomcarrousel.
Daarnaast ligt Diorama, een soort miniatuurwereld. Dit is nu typisch iets voor een mooi themapark als de Efteling; het is geen spectaculaire attractie, maar draagt wel bij tot de sprookjesachtige sfeer die hier overal hangt en nauwelijks te beschrijven valt voor iemand die hier nog niet is geweest.
We steken de spoorbaan over en komen zo op het Anton Pieckplein terecht. Als ik me niet vergis is dit één van de eerste bezienswaardigheden van de Efteling, ter ere van de striptekenaar Anton Pieck. Nu staan er, naast een heleboel eetgelegenheden, een vijftal molens op het plein, die vooral bedoeld zijn voor kleine kinderen en we zijn hier dus niet al te lang blijven stilstaan.
Het werd eens tijd om een eerste attractie te doen en dat zou Droomvlucht worden!
Droomvlucht is een hangende darkride van Vekoma, geopend in 1993. Het is sindsdien de meest bezochte attractie van de Efteling.
In Droomvlucht word je meegenomen naar een fictieve en wondermooie sprookjeswereld. Bijna 50 elfjes, feeën, de Elfenkoning Oberon, ongeveer 10 kleine groene Bosgeestjes, ondeugende blubbertrollen en wel meer dan 30 dieren zitten verwerkt in deze attractie. Ook kom je door een "sterrentunnel" en aan het einde van de 6 minuten durende rit wacht er een helix die tegen gemiddelde snelheid wordt afgelegd en dus een ideaal extraatje is voor jonge kinderen. Deze darkride is niet alleen prachtig afgewerkt, je waant je ook écht in een andere wereld. Het is een zeer rustgevende attractie waarin je je ogen uit kijkt. Een goed begin van een mooie dag als je het mij vraagt!
In Droomvlucht word je meegenomen naar een fictieve en wondermooie sprookjeswereld. Bijna 50 elfjes, feeën, de Elfenkoning Oberon, ongeveer 10 kleine groene Bosgeestjes, ondeugende blubbertrollen en wel meer dan 30 dieren zitten verwerkt in deze attractie. Ook kom je door een "sterrentunnel" en aan het einde van de 6 minuten durende rit wacht er een helix die tegen gemiddelde snelheid wordt afgelegd en dus een ideaal extraatje is voor jonge kinderen. Deze darkride is niet alleen prachtig afgewerkt, je waant je ook écht in een andere wereld. Het is een zeer rustgevende attractie waarin je je ogen uit kijkt. Een goed begin van een mooie dag als je het mij vraagt!
Niet ver van Droomvlucht ligt Villa Volta en aangezien de populaire parkshow Raveleijn gesloten was voor onderhoud, was dat onze volgende attractie.
Villa Volta is een madhouse gebouwd door Vekoma naar het idee van Ton van de Ven. Het was de eerste madhouse ooit gemaakt. Een madhouse heeft als bedoeling de illusie te creëren dat men overkop gaat, zonder dat dit daadwerkelijk gebeurt. Dit effect wordt bereikt door de banken waarop men zit 30° te kantelen terwijl de ruimte errond een trommel is die 360° draait. Het concept van een madhouse vind je tegenwoordig in bijna elk pretpark in de Benelux en ik ben het daarom ook een beetje beu. Toch vind ik dat je deze attracties wel eens moet gedaan hebben om te weten hoe de voorshow is en of de aankleding origineel is. Ik vond het een goede voorshow, maar hij duurde iets te lang waardoor het wat saai werd. De aankleding was verzorgd, maar typisch voor deze soort attracties.
De laatste attractie die ons dan nog rest in het Marerijk is het "Volk van Laaf". Dat is wederom een prachtig uitgewerkt sprookjesvolk, gevestigd in het door Ton van de Ven ontworpen dorpje Lavenlaar. Door dat dorpje loopt een monorail met een soort slakjes als gondels, die we ook maar even gedaan hebben.
Alles in dit dorp is vrij klein, zo ook het torentje waarin zich de wachtrij van de monorail bevindt. Je moet hier echt uitkijken dat je je hoofd niet stoot. Leuk detail is dat de slakjes allemaal een eigen naam hebben, woorden van meestal één lettergreep die steevast met de letter "L" beginnen. Ze zitten een beetje onstabiel, maar wel gezellig. Verspreid over het 450 meter lange parcours vind je nog allerlei leuke details met Laven terug.
Naast de monorail kan je de huisjes in Lavenlaar ook zelf bezoeken. Zo heb je er één waarin een verhaal wordt verteld, eentje met glijbanen en- de favoriet van de kinderen- een huisje met een trap waarvan elke trede een grappig geluidje maakt als je erop gaat staan.
Zo, dat was het Marerijk dan. Via een brede laan wandelen we naar het tweede themagebied: Reizenrijk.
Nog leuk aan de Efteling is dat er heel veel groen bewaard is gebleven. Nadeel is dan wel dat je daardoor vaak redelijk ver moet lopen van het ene rijk naar het andere zonder attracties tegen te komen. Vooral Reizenrijk ligt dan erg afgelegen.
Maar goed, het Reizenrijk dus. Dit is een vrij gevarieerd gebied van het park, waarvan de meeste attracties rondom een plein liggen. Beginnen deden we met Carnaval Festival.
Maar goed, het Reizenrijk dus. Dit is een vrij gevarieerd gebied van het park, waarvan de meeste attracties rondom een plein liggen. Beginnen deden we met Carnaval Festival.
Carnaval Festival was de eerste darkride in de Efteling en werd geopend in 1984. Gedurende de rit kom je voorbij allerlei landen wiens cultuur gepresenteerd wordt door kenmerkende feesten, beelden,... uit dat land. Dit is een attractie voor jong en oud, maar ik waarschuw je: eenmaal je in de wachtrij staat en je hoort het liedje van deze attractie, dan zit dat de rest van de dag in je hoofd. Ik herinner me heel goed dat toen ik 5 jaar oud was, ik verzot was op deze attractie en hem wel 3 keer na elkaar gedaan heb, tot grote spijt van mijn ouders. Dit is dus een ideale attractie voor kleinere kinderen.
Vlak bij de uitgang van Carnaval Festival bevindt zich de ingang van Vogel Rok, een donkere achtbaan. Ideaal om dat irritante liedje uit je hoofd te krijgen ;)
De naam van de attractie verwijst naar Vogel Roc uit 1001 Nacht. Deze overdekte achtbaan haalt een topsnelheid van 65km/u.
Vogel Rok heeft twee records in de wacht gesleept, namelijk dat van de eerste niet-Disneyattractie met on-board audio en de opvallende ingang houdt het record voor grootste (onechte) vogel ter wereld. Het is een ideale attractie voor kinderen die graag een wat wildere achtbaan doen die niet overkop gaat. In vergelijking met andere donkere achtbanen vind ik deze echt wel de moeite waard, ook omdat de rit zich niet volledig in het duister bevindt maar er onderweg beelden van een grote vogel opflitsen. Een toffe opwarmer voor de achtbanen in Ruigrijk!
Vogel Rok heeft twee records in de wacht gesleept, namelijk dat van de eerste niet-Disneyattractie met on-board audio en de opvallende ingang houdt het record voor grootste (onechte) vogel ter wereld. Het is een ideale attractie voor kinderen die graag een wat wildere achtbaan doen die niet overkop gaat. In vergelijking met andere donkere achtbanen vind ik deze echt wel de moeite waard, ook omdat de rit zich niet volledig in het duister bevindt maar er onderweg beelden van een grote vogel opflitsen. Een toffe opwarmer voor de achtbanen in Ruigrijk!
Na de Vogel Rok waren we dat liedje van Carnaval Festival wel kwijt, maar op datzelfde plein vinden we ook nog Monsieur Cannibale, een draaimolen die ook een zeg maar herkenbaar liedje heeft, in het Frans nog wel. Dit is zelfs nog aanstekelijker dan dat van Carnaval Festival. Wie het kent zit er nu ook vast mee in zijn hoofd: Monsieur Cannibale, je ne veux pas mourir. Monsieur Cannibale, laissez- moi partir...
Dit is nu niet bepaald één van de spannendste of meest unieke attracties van de Efteling, maar aangezien je er nooit lang moet wachten is hij wel eens leuk om te doen. Ik veronderstel dat bijna iedereen al wel eens een theekopjesattractie heeft gedaan en qua rit is deze niet anders, maar door de leuke muziek en uitstekende thematisering met de kokende ketels onderscheidt Monsieur Cannibale zich van de soortgelijke attracties in andere pretparken. Alweer goed gedaan van de Efteling!
De laatste attractie op dit plein is een doolhof voor kinderen. Je mag er in principe niet in als je niet door het sleutelgat aan de ingang past. Ik begrijp ook wel waarom; ikzelf kon gemakkelijk over de hagen heen kijken en veel lol is er dan natuurlijk niet meer aan. Het doolhof zelf was eigenlijk nog wel groter dan ik verwachtte.
We lopen verder langs de grote vijver van Gondoletta. Dat is een eenvoudige attractie met bootjes die gewoon een rondje varen op het water en die in feite nooit als echte attractie bedoeld waren, ze dienden simpelweg als testcircuit voor Fata Morgana. Maar dankzij hun populariteit mochten ze blijven bestaan. Eigenlijk verbaast het me dat er bij dit weer überhaupt mensen in wilden, het moest steenkoud zijn op die vijver.
De laatste attractie in het Reizenrijk is de Pagode, een 45 meter hoge uitkijktoren in Thaise stijl. Maar die was vandaag weer eens gesloten, zoals altijd wanneer ik in de Efteling ben.
We verlaten het Reizenrijk en komen voorbij twee kinderattracties: D'Oude Tuffer (een klassieke oldtimerrit) en Kinderspoor (een pedalobaan met treintjes). Gek genoeg stonden daar vandaag erg lange rijen in vergelijking met de andere attracties, bij Vogel Rok bijvoorbeeld kon je zo instappen.
En dan zijn we eindelijk aangekomen in Ruigrijk.
En dan zijn we eindelijk aangekomen in Ruigrijk.
Ruigrijk telt maar liefst 4 van de 6 achtbanen in de Efteling. Joris en de Draak was tijdelijk gesloten, dus begonnen we met de Vliegende Hollander.
Deze waterachtbaan van Kumbak Coasters staat hier sinds 2007. Bij de opening kwam er veel kritiek op wegens enkele problemen die de Efteling na langdurige sluiting heeft kunnen oplossen. Wat overblijft is een vlotte, goed gethematiseerde baan die de mysterieuze sfeer van de sage "De Vliegende Hollander" uitstekend weet neer te zetten.
Dat begint al in de wachtrij (vandaag niet al te lang, maar voldoende om alles te bekijken), die je door enkele zwak verlichte ruimtes voert waarin allerlei oude voorwerpen te bezichtigen zijn. Vervolgens komt men het station- of moet ik haven zeggen- binnen, dat doet denken aan een vaargeul in een stad, bij nacht. De bezoekers worden hier verdeeld over de twee kanten van de rivier, wat een zeer goed systeem is. Zo zijn er voortdurend drie of vier boten aanwezig en gaat er weinig tijd verloren bij het in- en uitstappen.
De rit begint met een darkride- gedeelte, waar de passagiers wat water en laserstralen over zich heen krijgen en er figuren oplichten die heel wat onheilspellende voorspellingen te vertellen hebben. Dan gaan de deuren van de toren open en stort het bootje zich naar buiten.
Zo kom je op het achtbaangedeelte van de rit terecht. Erg lang duurt dat niet, je maakt gewoon een ommetje langs de toren in volle afdaling en keert dan terug. Nog even door een huisje met een onridefoto om dan op volle kracht het water in te rammen. Erg nat werden we gelukkig niet, hoogstens enkele druppels.
Terwijl we nog rustig wat ronddobberden zagen we dat Joris en de Draak opnieuw geopend was en dus snelden we daarnaartoe.
Joris en de Draak is een houten race- achtbaan van Great Coasters International die hier opende in 2010 ter vervanging van de voormalige achtbaan Pegasus. Ook deze achtbaan is gekoppeld aan een oud verhaal, een legende deze keer, van Sint- Joris en de Draak. Hier zie je daar echter niet zo heel veel van terug, minder dan bij de Vliegende Hollander althans. De wachtrij loopt gewoon kaal buiten tussen de baan door, zonder theming. En net deze rij was vrij lang, natuurlijk omdat die een tijdje dicht was geweest.
Het station vind ik wél leuk gedaan, bij elke trein die er vertrekt hoor je een stem die steevast het volgende rijmpje opzegt: drakenjagers onversaagd, luister naar wat de koning vraagt. De dappere die de draak verslaat, ontvangt duizend en één dukaat. Aan iedere ridder, onbevreesd, trekt ten strijde tegen het beest!
Dan vertrekken de treinen (water & vuur) en houden ze een heuse race. De winnaar van de twee krijgt bij het binnenrijden in het station een daverend applaus (uit de speakers, spijtig genoeg) en er zakken ook vaandels neer om de overwinning te vieren.
Het station vind ik wél leuk gedaan, bij elke trein die er vertrekt hoor je een stem die steevast het volgende rijmpje opzegt: drakenjagers onversaagd, luister naar wat de koning vraagt. De dappere die de draak verslaat, ontvangt duizend en één dukaat. Aan iedere ridder, onbevreesd, trekt ten strijde tegen het beest!
Dan vertrekken de treinen (water & vuur) en houden ze een heuse race. De winnaar van de twee krijgt bij het binnenrijden in het station een daverend applaus (uit de speakers, spijtig genoeg) en er zakken ook vaandels neer om de overwinning te vieren.
Wij bevonden ons in de watertrein, die een parcours aflegt dat gelijkaardig is aan dat van de vuurtrein. Het grootste verschil is dat de watertrein langs een draak rijdt die water spuwt, die van de vuurtrein spuwt logischerwijze vuur. De rit zelf vind ik tamelijk ruw, wat natuurlijk typisch is voor houten achtbanen. Wel is hij lekker snel en gaat hij geen moment in de remmen. Zo zien we het graag! Voor een tweede ritje hadden we geen tijd meer, wat niet zo erg was, want onze trein won uiteraard de race :)
Dan is het nu tijd voor de legendarische Python, dé achtbaan van Nederland volgens velen. Dat komt vooral door de geschiedenis van deze baan, waarvan het type nu niet erg uniek meer is. In 1981 echter waren coasters met meer dan 3 inversies een zeldzaam fenomeen. Vekoma ontwierp op vraag van de Efteling een stalen achtbaan met 4 inversies, als eerste thrill- attractie voor het park. Bovendien werd het ding ter plekke in elkaar gelast, terwijl de meeste hedendaagse achtbanen elders worden gemaakt en dan in onderdelen naar het park getransporteerd. De Python wordt dus al tamelijk oud, maar veel meer dan de treinen heeft de Efteling er nog niet aan veranderd.
Over die treinen gesproken- hun laatste aanwinsten zijn nogal oncomfortabel als je het mij vraagt. En dat ligt volledig aan de schouderbeugels, een vreemd ontwerp met rekbare delen die als doel schijnen te hebben je sleutelbenen te vermorzelen. Maar goed, zoiets kan natuurlijk de pret niet bederven: als je eenmaal vertrokken bent is de Python echt een heerlijk baantje. Twee loopings, twee kurkentrekkers en vervolgens nog een (vrij ruwe) helix; het is eens wat anders dan het boomerang- ontwerp van Vekoma. Ik hoop dat de Efteling deze klassieker nog lang zal laten staan. We zijn er maar meteen twee keer achter elkaar in geweest, omdat de wachtrij er zo kort was.
Vlakbij de Python en ook nog in Ruigrijk is er een pleintje met enkele hoge bomen, waar je naast wat eetgelegenheden de attracties Polka Marina (een draaimolen) en schommelboot De Halve Maen terugvindt. Nu, ik zal je alvast waarschuwen: die bomen zitten vol vogels die verschrikkelijk goed kunnen mikken, als je begrijpt wat ik bedoel.
Goed, de Polka Marina dus- gewoonlijk vind ik koggemolens als deze wel eens leuk om te doen als tussendoortje. Polka Marina is dan ook nog een speciale molen die technisch gezien een achtbaan is, aangezien hij op rails rijdt. Maar hij draait echt belachelijk traag als je het mij vraagt, dus we hebben hem maar overgeslagen.
De Halve Maen hebben we wel even gedaan, omdat dat het grootste schommelschip ter wereld is, met een uitzwaai van 25 meter. Het is er eentje van Intamin AG dat hier kort na de Python is neergezet als tweede "ruige" attractie van het park.
De laatste attractie hier in Ruigrijk is meteen de spectaculairste: Baron 1898. Maar we hadden nog best wat tijd over en besloten eerst nog even terug te gaan voor het Sprookjesbos, want geef toe, een bezoek aan de Efteling zonder daar op zijn minst even te gaan kijken, dat konden we niet maken.
In Ruigrijk ligt één van de twee stations van de Stoomtrein, het andere ligt in Marerijk vlakbij het Sprookjesbos. Volgens het meldingenbord zou de trein over enkele minuten aankomen en dat was dus ideaal om even uit te rusten en ons te laten vervoeren.
In Ruigrijk ligt één van de twee stations van de Stoomtrein, het andere ligt in Marerijk vlakbij het Sprookjesbos. Volgens het meldingenbord zou de trein over enkele minuten aankomen en dat was dus ideaal om even uit te rusten en ons te laten vervoeren.
Nu ja, treinen rijden nu eenmaal nooit op tijd en in de Efteling dus ook niet. Toen we na een kwartier wachten op het punt stonden om weg te gaan, kwam dat ding eindelijk in de verte aan getuft. Na een minuut of wat konden we instappen, maar eigenlijk werd het toen enkel maar erger. Het is zeer goed van de Efteling dat ze een authentieke stoomtrein hebben enzo, maar erg gezellig is het niet op zo'n gammele bank en de plastic ruiten- als die er al zijn- bieden niet veel bescherming tegen de kou. We rammelden helemaal langs de kale zijkant van het park tot onze bestemming, waar ik blij was dat we uit konden stappen.
Nog zoiets typisch voor de Efteling: een gewone vuilbak zou te simpel zijn, dus hebben ze het Holle Bolle Gijs- principe uitgevonden. Tegenwoordig staan er zo'n twaalf in het park te schreeuwen dat ze papier willen hebben. Dat hoge stemmetje is soms wel wat vervelend, maar het is een onmisbaar onderdeel van de Efteling waarmee ze nogmaals laten zien hoe goed alles hier is uitgedacht.
En dan komen we in het Sprookjesbos. We hebben geen tijd om bij alle sprookjes stil te staan, maar passeren wel even langs een paar bekende figuren, zoals Langnek.
En dan komen we in het Sprookjesbos. We hebben geen tijd om bij alle sprookjes stil te staan, maar passeren wel even langs een paar bekende figuren, zoals Langnek.
Aan enkele sprookjes is er een leuk extraatje toegevoegd voor de kinderen, bijvoorbeeld bij Ezeltje Strek Je: als je er 50 cent inwerpt poept hij een zogenaamde Eftelingdukaat uit; bij Joris en de Draak beloofden ze er ons zo trouwens ook al duizend en één voor het verslaan van de draak, maar die hebben we nooit ontvangen...
We waren vandaag nog niet in Anderrijk geweest en aangezien dat hier vlakbij ligt, gingen we er maar even langs.
Hier zijn ook nog wel een paar interessante attracties en 's avonds heb je hier de grote fonteinshow Aquanura, waarvoor de oude roeivijver moest wijken. Dat vind ik spijtig. Ik ben natuurlijk iemand die meer van attracties houdt dan van shows, maar de roeivijver was de oudste echte attractie van de Efteling en een fonteinshow heb je tegenwoordig in veel pretparken. Als ze dan toch per se zo'n show willen hadden ze dat beter gedaan waar nu Gondoletta staat, want dat vind ik nu echt een stompzinnige attractie.
Verder heb je hier het Spookslot, een spookhuis dat we vandaag niet gedaan hebben.
Verder heb je hier het Spookslot, een spookhuis dat we vandaag niet gedaan hebben.
Een andere grote attractie in Anderrijk is de Piraña, een rapid river van Intamin AG die enkel open is in het zomerseizoen en nu dus nog dicht was. Ze hadden zelfs al het water uit de baan getrokken, ziet er wel vrij mistroostig uit op die manier.
Dan is er nog PandaDroom, een 4D- film van WWF over met uitsterven bedreigde dieren. Velen hebben hier commentaar op omdat "dat niet in het Efteling- thema past". Nu ja, het is waar dat het grootste deel van de Efteling niets anders dan sprookjes uitstraalt, maar PandaDroom is nu ook weer geen lelijk gedrocht dat die reputatie helemaal tenietdoet. De 3D- effecten zijn zelfs zeer fascinerend voor jonge kinderen en de boodschap van de uitstervende dieren wordt naar mijn mening ook goed overgebracht.
Dan is er nog PandaDroom, een 4D- film van WWF over met uitsterven bedreigde dieren. Velen hebben hier commentaar op omdat "dat niet in het Efteling- thema past". Nu ja, het is waar dat het grootste deel van de Efteling niets anders dan sprookjes uitstraalt, maar PandaDroom is nu ook weer geen lelijk gedrocht dat die reputatie helemaal tenietdoet. De 3D- effecten zijn zelfs zeer fascinerend voor jonge kinderen en de boodschap van de uitstervende dieren wordt naar mijn mening ook goed overgebracht.
Anderrijk heeft ook nog een achtbaan te bieden: de Bob, gebouwd door Intamin AG. Op het eerste zicht lijkt dit een vrij rustige baan, maar vergis je niet: met snelheden tot 60 km/u en hellingen van 80° is deze bobbaan niet te onderschatten. Dan is er ook nog de ronde vorm van de baan die een heel ander gevoel geeft dan bij een gewone achtbaan; ik hou er alleszins wel van en zal de Bob dan ook nooit overslaan wanneer ik hier ben.
Waarschijnlijk is de Bob van de 6 achtbanen in het park nog het meest geschikt voor jonge kinderen.
Waarschijnlijk is de Bob van de 6 achtbanen in het park nog het meest geschikt voor jonge kinderen.
En dan zijn we nog steeds niet rond in Anderrijk, want Fata Morgana is hier ook gevestigd. Dat is een erg indrukwekkende darkride van Intamin AG in het thema van 1001 Nacht. Dit was mijn eerste darkride ooit en ik was toen meteen verzot op de magische sfeer die er hangt. Ik had hem nu graag nog een keer gedaan, maar de tijd begon jammer genoeg te dringen en we moesten echt door naar Baron 1898. We zijn daarna nog wel even teruggekeerd voor Fata Morgana, maar de wachtrijen sloten vlak voor onze neus. Spijtig, maar dat zal dan voor een andere keer zijn.
En dan was het eindelijk tijd voor Baron 1898! Ik keek er enorm naar uit om deze prachtbaan die zo groots was aangekondigd, zelf eens te beoordelen. Ik was dan ook heel blij om te horen dat niemand minder dan Bolliger & Mabillard deze baan hadden geconstrueerd, want die maken altijd topattracties. Zoals bijna altijd in de Efteling zit er een heel verhaal achter deze achtbaan. Kort gehouden gaat het over een goudmijn die wordt ontdekt door ene Gustave Hooghmoed, die er een mijncomplex genaamd "Baron 1898" opricht. Er zit echter een addertje onder het gras: het goud wordt bewaakt door een volkje dat de Witte Wieven wordt genoemd. En zij zijn dan ook vastbesloten om de afdaling in Baron 1898 te saboteren...
Er was slechts een kwartiertje wachttijd, dus we mochten van geluk spreken. De wachtrijen worden vrijwel meteen opgedeeld in twee: je kan kiezen of je op de voorste rij of één van de twee achterste rijen wilt zitten. Afhankelijk van je keuze krijg je dan een ticketje met het nummer van je zitplaats. Even verder moet je je rugzak afgeven en krijg je alweer een ticket dat overeenkomt met de locker waarin je tassen zijn achtergelaten. Dan beginnen twee korte voorshows, waarin de Witte Wieven je waarschuwen de attractie niet te betreden en Gustave Hooghmoed je net het tegenovergestelde vertelt. Als je de Witte Wieven gelooft is er nog een weg terug: een zogenaamde "chicken exit" voor degenen die enkel de voorshows willen bekijken. Maar wij gingen toch meteen voor de rit.
Mijn verwachtingen waren hoog gespannen, en meer dan terecht, zo blijkt. Baron 1898 hoort ongetwijfeld tot de beste achtbanen die ik al heb gedaan. Alles hier zit gewoon juist, de spanningsopbouw tijdens de voorshows, het wachten voor gesloten deuren tot de trein is gearriveerd, de vlugge optakeling, de duur van de stop bovenaan de vrije val en de rit zelf ook natuurlijk.
Na de val van 37,5 meter duik je een gapend gat met heel wat rook in en schiet je er vrijwel meteen langs de andere kant weer uit. Daarna volgen een Immelman (een halve looping) en een halve kurkentrekker met tussendoor even een onridefoto. Vervolgens kom je door een helix die vooral leuk is als je je aan de buitenkant van het wagentje bevindt. Nog even een heuveltje over en dan zijn we er alweer...
Kijk, dat is nu waarom het een goed idee was om de Baron tot laatst te houden; anders krijg je mij hier voor de rest van de dag niet meer uit.
Kijk, dat is nu waarom het een goed idee was om de Baron tot laatst te houden; anders krijg je mij hier voor de rest van de dag niet meer uit.
De Efteling is echt een prachtig themapark met attracties voor alle leeftijden. Ik ken niet veel andere parken die zo veel oog voor detail en thematisering hebben, en als bezoeker ervaar je dat ook op een bijzondere manier. Baron 1898 is werkelijk een fantastische aanwinst voor het park en met de komst van de darkride Symbolica in 2017 zal ik hier zeker weten nog eens terugkomen!